Traiteur Herstal

Een jaar eerder hadden ze dat kunststukje al eerder geleverd in de hal van het Stadskantoor bij het afscheid van Leo de Jaeger als wethouder van de gemeente Roosendaal - traiteur moorslede - traiteur moorslede - traiteur moorslede - traiteur moorslede - traiteur moorslede. De presentator van de avond, Frans van der Groen, werd tijdens de traditionele Bolhoedavond van het IQ op een soortgelijke wijze geëerd, maar deze keer had Mieke een wederom prachtige Nederlandstalige tekst geschreven op ‘Danny Boy’, een ballad die velen waarschijnlijk vooral kennen in de door merg-en-been gaande vertolking door de Ierse zanger Tommy Fleming

De volgende ochtend hing Frans al vroeg aan de telefoon om me eventjes te melden dat hij deze geste als zeer (hart)treffend had ervaren. Jan en Joke lieten zich door Mike graag verleiden om nog even diep weg te zakken in de zetel. Al bij de eerste zinnen zag ik Jan zachtjes trillen.

Bij de met een diepe uithaal gezongen slotwoorden ‘Prins Jan den Eeeeeerrssste’ hield Jan het niet meer droog. Hij veerde uit zijn zetel en sloot de Roosendaalse Elvis in de armen. Heel lang bleven beide mannen zo staan. traiteur moorslede. Zo werd het voor velen een ware onvergetelijke gebeurtenis. Een jaar later werd het feestje nog eens dunnetjes overgedaan bij de presentatie van het tweede Mol-boek, getiteld ‘Jan Mol en andere zaken’

Als preses van de stichting Carnaval kreeg hij het eerste exemplaar in de handen gedrukt. En natuurlijk werd het lied ‘Prins Jan den Eerste’ nog een keer van stal gehaald, nu hartstochtelijk meegezongen door onder anderen Prins Olav. Mike Lorentz was gelukkig zo attent om het loflied op Jan op een CD te zetten.

Traiteur Boutersem

Elisabeth viel haar oog direct op het krantenbericht ‘Jan Mol overleden op 92-jarige leeftijd’ - traiteur moorslede. Het vervolgartikel verderop in de krant las ze vol aandacht. Een onverwachte ontwikkeling, de kranten die ik de afgelopen week voor haar had meegebracht keek ze nauwelijks in. Zelfs de exemplaren van de Oud-Rotterdammer niet, het tweewekelijkse huis-aan-huis-blad van Rotterdam, dat ze voorheen bij iedere ‘bezorgronde’ zo ongeveer verslond

Het laat zich raden wat het eerste was wat ik bij thuiskomst deed. Gelukkig nam de zoektocht weinig tijd in beslag - traiteur moorslede. Al na vijf minuten lag het op mijn bureau, een CD met in totaal zeven nummers, en aangezien Mike Lorentz ons helaas in 2015 al ontviel op 58-jarige leeftijd, is hier sprake van een wel heel gedenkwaardige geluidsdrager

Ik vermoed dat het kerkgebouw uit zal puilen zoals het nooit eerder uitgepuild heeft. Jan en Joke hadden er de laatste jaren zo ongeveer een dagtaak aan om alle uitvaartdiensten van vrienden, familie en bekenden af te lopen - traiteur moorslede. Helaas staat Jan nu zelf in het middelpunt van de belangstelling op een wijze waarvan iedereen gehoopt had dat dit moment nooit zou komen

Lize van Olden en Anna Hermanns toonden feilloos aan hoe je een oud-wethouder om de (ranke) vinger kunt wenden - traiteur moorslede. Bij aanvang had de voorstelling nog letterlijk niet veel om het slanke lijf. Wellicht is het enthousiasme van Kees daarmee deels verklaard. Het was net of ik het ‘bloedend jongenshart’ van Bram Vermeulen zoveel jaar na diens overlijden nog steeds hoorde kloppen

Traiteur Arlon

Zo zie je maar dat je na het proeven toch even flink moet doorbijten om de maaltijd optimaal tot zijn recht te laten komen. Hun totale programma is leuk, verfrissend, verrassend en ….opwindend. Vraag maar aan Kees. Ik had ergens een beetje met hem te doen omdat ik het op de eerste rij gezeten allemaal zoveel gedetailleerder kon bekijken.

Maar dat bleek slechts nog maar een fysiek opwarmertje te zijn voor de vele leuke sketches die nog komen gingen (traiteur moorslede). Het geheel speelt zich af in een indoorspeeltuin. Lize en Anna doen daar heel andere dingen met elkaar dan je van doorsnee moeders in een speeltuin mag verwachten. De wijze waarop de ene Unsexed dame de ander in de houdgreep nam, riep herinneringen op aan de liefkozing tussen ex-judoka Dennis van der Geest en de al snel niet meer zo babbelzieke Hans Kraay

Van interactie met het publiek was geen sprake. Alleen Kees – hij weer- slaagde er grappend en grollend in de glimlach van Lize in een enigszins licht andere plooi te brengen. De keuze voor de vierde wand is meer dan terecht. De dames zijn in de eerste plaats goede actrices, die mede dankzij hen komische capaciteiten om in het even welk stuk zijn te plaatsen.

Soms zet slechts een korte maar dwingende kruiswijzing het intensief meelevende publiek op het verkeerde been (traiteur moorslede). Gevolgd door een gierende lach, en zeker niet alleen door Kees geproduceerd. Onbedoeld werpen Lize en Anna een prangende vraag op. Waarom wordt er in een indoorspeeltuin geen rosé geschonken? Is dat soms om gevrijwaard te blijven van ‘sexed’

Schrap slechts de eerste twee letters en waarschijnlijk heb je dan een voorstelling die nog vele stapjes verder gaat. traiteur moorslede. Ik ken sowieso twee bezoekers van deze avond die daar absoluut geen probleem mee zullen hebben. Onder de tonen van ‘Forever Young’ stierf de voorstelling een zachte- maar passende dood. Lize en Anna zijn echter toch meer ‘youngandwise’

Traiteur Goossens Maandmenu

‘Was leuk, Henk’, ondersteunde ik dit gebaar. Henk heeft er dit seizoen immers een zware taak bij gekregen. Na het alom betreurde vertrek van gastheer Mon Puttiger is vrijwilliger Henk mijn voornaamste aanspreekpunt geworden in de publiekscoulissen van De Kring. En dat is bepaald geen kattenpis. Dat verdient op zijn tijd wel een kleine aanmoediging.

Wanneer onderneemt wethouder Toine Theunis eindelijk eens actie om dat ook rond de ondergrondse vuilcontainers voor elkaar te krijgen? Vijf jaar na zijn overlijden wordt het hoog tijd dat Frans gezelschap krijgt, want hij hangt nu wel heel lang op eenzame hoogte - traiteur moorslede. Wie komt daar nu meer voor in aanmerking dan Jan Mol, oftewel Prins Jan den eerste

Vaak ligt het niet aan de zaal of de techniek. Goed articuleren en duidelijk met stemverheffing spreken is een ondergeschoven kindje geworden bij de theateropleidingen. Voor wie hem nog niet kent, de 28-jarige Boeva is een dwerg. Zij noemt hij zichzelf ook. Dat vreselijke Nederlandse woord ‘lilliputter’ doet hem rillen.

Het probleem waar veel dwergen mee worstelen zit hem vaak in de armen. ‘Die zijn veel te kort om mijn gat te kunnen vegen. Als ik ze heel ver uitrek, raak ik net mijn bovenbenen’ (traiteur moorslede). ‘Ik weet precies op welke toiletten in België ik mijn behoefte kan doen. Ik plan mijn toiletbezoek

Couscous Traiteur

Meestal gaat het goed. Soms gaat het mis (traiteur moorslede). Na een optreden reed ik naar huis, ver voor mijn woonplaats Antwerpen begon het te rommelen in mijn buik. De hete bonenschotel van de avond er voor speelde onverwachts toch nog op. Ik moest een gedwongen stop maken bij een benzinestation, wat leidde tot een van de meest gênante scenes uit mijn leven’

Aanvankelijk had Boeva het publiek hier ook niet mee willen confronteren. Zijn regisseur Han Coucke wist hem over te halen om het toch maar wel te doen - traiteur moorslede. ‘Het verhaal schuurt, is grappig en geeft zo duidelijk weer waar je tegenaan kan lopen met deze handicap’, zo hield hij zijn pupil voor

Anders ligt dat met zaken van dagelijkse aard. Zo vertelt hij hoe zijn appartementje hartje Antwerpen specifiek op zijn te’kort’komingen is ingericht. Het toilet is een kunstwerk op zich (traiteur moorslede). Omdat het ‘gat afvegen’ fysiek geen haalbare kaart is, heeft hij flink geïnvesteerd in een Japans toilet met kontdouche en föhn

Hij kijkt wat benauwd bij de gedachte dat het ook hier mis zal gaan met zijn interne huishouding. Dwergenmoppen. Hij vertelt ze wel, maar omdat Boeva ook nog een andere kant van zichzelf wil laten zien, beperkt hij het aantal tot tien. Daarvoor gebruikt hij een fors uitgevallen telraam. Menig bezoeker heeft snel door dat het telraam geen tien maar elf blokjes telt.

Het idee voor het lijstje vragen dat hij zichzelf gaat stellen, komt voort uit een niet gepubliceerd interview met Het Financieele Dagblad. Nog voor deel 1 van deze nieuwe reeks werd gepubliceerd, zette de hoofdredactie er al een rood kruis doorheen (traiteur moorslede). De verslaggever die hem het interview heeft afgenomen, schaamde zich dood en voelde zich schuldig ten opzichte van de kleine dwerg, en samen besloten ze deze frustratie uit te bouwen tot een heuse theatershow